ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σήμερα Πέμπτη 21/6/2012 πραγματοποιήθηκε έκτακτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβούλιου της Αθλητικής Ένωσης Μοσχάτου (ΑΕΜ) με σκοπό την συζήτηση της δήλωσης παραίτησης του Πρόεδρου του συλλόγου κ. Στέφανου Φαναρίτη, εξ’ αφορμής σοβαρών θεμάτων του γηπέδου Μοσχάτου, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά τους αθλητικούς σχεδιασμούς της ΑΕΜ και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την σωματική ακεραιότητα των αθλητών.

Μετά από ευρεία συζήτηση, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα:

1. Να μην γίνει δεκτή η παραίτηση, πράγμα που έγινε αποδεκτό από τον κ. Στέφανο Φαναρίτη,

2. Να στηρίξει απερίφραστα τις θέσεις του Προέδρου σχετικά με το γηπεδικό,

3. Να εκφράσει την εντονότατη διαμαρτυρία του για την παρελκυστική του Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου και ειδικά του εντεταλμένου για τα Αθλητικά ζητήματα, στην αντιμετώπιση των προβλημάτων στις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό του γηπέδου,

4. Να συντάξει άμεσα Έκθεση αναφορικά με την κατάσταση του γηπέδου και να την παρουσιάσει στην πόλη του Μοσχάτου, αλλά και σε κάθε σχετικό θεσμικό φορέα,

5. Να προωθήσει με τον κάθε φορά προσφορότερο τρόπο τα αιτήματα του συλλόγου για ένα άρτιο και λειτουργικό γήπεδο που θα εξυπηρετεί αθλητές και φιλάθλους και θα προάγει τον αθλητισμό του Μοσχάτου.

Το Διοικητικό Συμβούλιο  

To Φαινόμενο «ΣΥΡΙΖΑ».

Πως ένα μικρό κόμμα έγινε σε «μηδέν χρόνο» διαμορφωτής των εξελίξεων και πρωταγωνιστής στις νέες φάσεις διακυβέρνησης της Ελλάδας

 
Του Κ. Φ. Αλιφέρη

 

 

 

Καθώς προχωράμε προς τις εκλογές, γίνεται όλο και πιο αντιληπτή απο όλους η μετεωρική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και είναι εντυπωσιακό πως απο ένα μικρό κόμμα-«καλάθι» πολυσχιδών ιδεολογικών αριστερών απόψεων έχει εξελιχθεί μεσα σε λίγους μήνες σε μια μεγάλη πολιτική παρουσία με συγκροτημένη γραμμή και δεδομένη απήχηση σε ένα………

ευρύτατο φάσμα ψηφοφόρων. Τι συνέβη?

Ο ΣΥΡΙΖΑ ωφελήθηκε τα μέγιστα απο τα κολοσιαία λάθη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τα οποία έχουν δικαίως τώρα βαρύτατη έλλειψη αξιοπιστίας στα μάτια των πολιτών. Το μεν ΠΑΣΟΚ έκλεισε τα αυτιά στην κοινωνία και βύθισε στην απόγνωση τεράστια κομμάτια του πληθυσμού. Υποσχέθηκε οτι «λεφτά υπάρχουν», «έξοδο στις αγορές σε 1-2 χρόνια» κ.λ.π.  Αντ’αυτών παρήγαγε αλλεπάλληλα μνημόνια και δάνεια, ανεργία, φόρους, χαράτσια, απαξίωση της χώρας στην ΕΕ, συρίκνωση της οικονομίας, μαζικές αυτοκτονίες και ευρύτατη απόγνωση. Η πολιτική «θυσία» Γ. Α. Παπανδρέου πήγε χαμένη αφού ο διάδοχος Ε. Βενιζέλος δεν άδραξε την ευκαιρία να δημιουργήσει αποστάσεις απο τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις αλλά αυτοανακυρήχθηκε…πρωταθλητής των, το οποίο και τον οδήγησε σε εκλογική συντριβή.

Η δε ΝΔ άλλα είπε οτι θα κάνει και άλλα έκανε προτού καν προλάβει να καταλάβει την εξουσία! Μυστηριωδώς ο κ. Σαμαράς ξέχασε ότι πρώτα έπρεπε να πάρει την εξουσια και μετά να… εξαπατήσει τους ψηφοφόρους, μιας και το ανάποδο κόλπο… δεν δουλεύει. Εξακολουθεί βέβαια η ΝΔ να λεει οτι «κόβει τις φλέβες της» για τη μικρομεσαία τάξη αλλά οι πράξεις της δείχνουν ότι περιέργως και «όλως τυχαιως» ότι αυτό πιστεύει να γίνεται μόνο μεσα απο διαδικασίες αυξημένων κερδών  για το μεγάλο κεφάλαιο και τη διαπλοκή. Για παράδειγμα, η ΝΔ ΔΕΝ μιλάει για άμεσες δεσμεύσεις για να διασφαλιστεί η ζωή και αξιοπρέπεια των ελλήνων αλλά για «ανάπτυξη». Δεν έχεις να φας? ΘΑ φας…ανάπτυξη (εφόσον μας παραδώσεις την ψήφο σου)! Λες και δεν είδε ο Ελληνικός λαός τι έγινε με την ανάπτυξη της χώρας των ετών 1990-2008 που ήταν μεν συνταρακτική σαν συνολικό ΑΕΠ αλλά κατέληξε σε λίγες και πολύ βαθιές τσέπες (με γνωστά οικόσημα).  Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε την κινδυνολογία, στην οποία το κόμμα της ΝΔ και ο προεδρος του κ. Σαμαράς είναι πρωταθλητές με κωμικοτραγικά αποτελέσματα τις πιο πολλές φορές (και ανάλογα με τη διάθεση του θεατή βέβαια).

Αλλά ας μην ξεφεύγουμε απο το θέμα μας, δηλαδή τι συνέβει και ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύθηκε στη θέση του πρωταγωνιστή στο ελληνικό πολιτικό θέατρο?

Τα άλλα κόμματα έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν σημαντικά λάθη. Το ΚΚΕ αρνείται να λάβει μέρος ακόμη και σε αριστερή συγκυβέρνηση, κατ ουσίαν διαπράτωντας πολιτική εκλογική αυτοκτονία. Η ΔΗΜΑΡ έσπευσε να γίνει πρόθυμος και επίμονος συνδρομητής των ΠΑΣΟΚ/ΝΔ κατα τη διάρκεια των συζητήσεων για κυβέρνηση συνεργασίας (λάθος #1) και προσφάτως να ανακοινώσει οτι θα δεχτεί να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας χωρις το ΣΥΡΙΖΑ εφόσον χρειαστεί (λάθος #2). Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι μάλλον υποτονικοί και δεν έχουν αρκετό δυναμισμό και πρωτοβουλίες ανάλογα με το ποσοστό ψήφων τους. Η Χρυσή Αυγή έχει παρεκτραπεί με βιαιότητες και αντιδημοκρατική συμπεριφορά κατα δικαίων και αδίκων και συχνά πέραν του περιθώριου της νόμιμης τάξης, στο βαθμό που ανεξαρτήτως ποσοστού κανένα άλλο κόμμα δεν θα συνεργαστεί μαζί της για σχηματισμό κυβέρνησης απ’ ότι φαίνεται. Ο ανεκδιήγητος Τζήμερος (γνωστός για τις μεγάλες ατάκες «αξιότιμη κα. Μέρκελ», και «βάλτε τους μετανάστες σε στρατόπεδα εξαναγκαστικής εργασίας»), θα τροφοδοτεί τους κωμικούς για πολλά χρόνια και ίσως κάνει σπουδαία καρριέρα σαν… διάδοχος του αξέχαστου Νέστορα Μάτσα σε ταινίες για τη Γερμανική κατοχή σε ρόλους χαφιέ. Ο ΛΑΟΣ έπεσε θύμα της εξουσιολαγνείας των στελεχών του που άλλαξαν στρατόπεδο προς τη ΝΔ. Ο κ. Καρατζαφέρης έδειξε να χρησιμοποιεί με μεγάλη επιτυχία το τέχνασμα «στελεχώνω το κόμμα με ασήμαντους ώστε (α) να δείχνω σαν διάνοια και (β) να είναι πειθήνιοι» αλλά τελικά δεν υπολόγισε ότι ανταγωνιστικά κόμματα όπως λ.χ., η ΝΔ, στερούνται κατώτερου ορίου στο τι «υλικό» πρόκειται να μετεγγράψουν προκειμένου να πάρουν ψήφους . Και όταν φεύγουν οι «ασήμαντοι» ο αρχηγός δεν δείχνει πλέον «διάνοια».

Όμως δεν είναι μόνο τα λάθη των άλλων κομμάτων αλλά και οι σωστοί χειρισμοί και χαρακτηριστικά του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ που τον ωφέλησαν πιο πολύ και απο τα λάθη των αντιπάλων του:

Ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι δεν μιλάει μόνον αλλά έχει ανοικτά αυτιά και ακούει τη κοινωνία. Π.χ., μετρίασε την ρητορεία εναντίων ΕΕ και ευρώ, απομόνωσε ακραίες τάσεις, και ισορρόπησε την ευαισθησία των πολιτών σε εθνικά και μεταναστευτικά θέματα στο λόγο του χωρίς να απομακρύνεται απο βασικές θέσεις πολιτισμού και ανθρωπισμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκ των πραγμάτων λευκό πολιτικό «ποινικο μητρώο».  ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εχουν συνδεθεί ανεξίτηλα και για δεκαετίες με κακή διαχείρηση, σκάνδαλα, διαπλοκή, αλλαζονεία, αυταρχισμό, αμφισβητήσημους νόμους, ευνοιοκρατία, και πλείστα άλλα τεκμηριωμένα και αναμφισβήτητα λάθη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει «προλάβει» να φθαρεί. Μπορεί αυτό να συμβεί στο μέλλον, αργά ή γρήγορα εφόσον ισχύει η ρήση ότι «η εξουσία διαφθείρει». Αυτή τη κρίσιμη στιγμή όμως δεν αποτελείται απο σεσημασμένους πολιτικούς απατεώνες, και παρενθετικά, ΟΧΙ κ. Πάγκαλε ΔΕΝ «τα φάγαμε όλοι μαζί».

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε, και αποδείχτηκε οτι είχε απόλυτο δίκαιο, ότι το πρόβλημα ΔΕΝ ειναι Ελληνικό αλλά Συστημικό-Ευρωπαϊκό. Δεν είναι αυτή μόνο μια ισχυρή διαπραγματευτική θέση (για όσους ξέρουν απο διαπραγματεύσεις, και σαφώς η κατηγορία αυτή δεν περιλαμβάνει τους κκ. Σαμαρά και Βενιζέλο), αλλά είναι και οφθαλμοφανής πλέον αλήθεια. Το πόσο δίκαιο είχε φαίνεται απο την καλπάζουσα πτωση του «ντόμινο», Ισπανίας, Ιταλίας, Κύπρου και σύμφωνα με τα πιο τελευταία δημοσιεύματα, των σοβαρότατων οικονομικών προβλημάτων και κακών προοπτικών ακόμη και για την ίδια την Γερμανική οικονομία!

Ο Α. Τσίπρας απέδειξε οτι έχει αποδεδειγμένα χαρίσματα ηγέτη. Δεν λέει σαχλαμάρες, δεν αλλάζει τα λόγια του, είναι ψύχραιμος κάτω απο τεράστια πίεση, δείχνει αληθινός και όχι ηθοποιός τρίτης διαλογής, μιλάει για φορολόγηση (επιτέλους) των υπερπλουσίων ατόμων και εταιριών που έχουν χάσει κάθε αίσθηση φορολογικής ευθύνης με τη ανοχή των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δεν έχει χάσει τον προσανατολισμό του που είναι το εθνικό συμφέρον και η άμεση βελτίωση της ζωής κάθε έλληνα, ιδιαίτερα των πιο ασθενών. Διακυρήσσει την εθνική και ατομική αξιοπρέπεια. Αυτά δεν είναι τα πιστεύω του «βαθιού» ή «παλιού» ΠΑΣΟΚ όπως διατείνονται οι αντίπαλοί του, αλλά αρχές-οδηγοί που σημαίνουν πολλά για κάθε πολιτισμένη κοινωνία.

Είναι σημαντικό να δει κανείς ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και το επιτελείο του κινούν την πλειονότητα των πολιτικών πρωτοβουλιών έχοντας εξαναγκάσει τα άλλα κόμματα να αντιδρούν αντί να ενεργούν. Οι δε ηγέτες της ΕΕ με πρώτη και καλύτερη τη διαβόητη κ. Μερκελ έφτασαν να μην δέχονται δεσμευτικές συμφωνίες με την Ελλάδα στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προσυπογράφει (!!). Μερικοί μάλιστα απο αυτούς αποπειρώνται και να παρέμβουν στις εκλογικές διαδικασίες στην Ελλάδα με αμετροεπείς, άνομες, ανήθικες και αστήρικτες δηλώσεις απειλητικού χαρακτήρα γιατι ακριβώς ξέρουν ότι τον ΣΥΡΙΖΑ/πρωθυπουργό Τσίπρα δεν θα μπορέσουν να ποδηγετήσουν τόσο εύκολα όσο τους προηγούμενους. Διαμορφώνεται δηλαδή το ασυνήθιστο σκηνικό για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας, ένα πολιτικό κόμμα να έχει τεράστιο μέρος ελέγχου αποφάσεων μέγιστης σημασίας ανεξάρτητα του αν πάρει εκλογική νίκη ή όχι!!

 Τρεις μέρες λοιπόν απομένουν ακόμη μέχρι τις εκλογές και θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δει κανείς εαν τα μέχρι στιγμής δεδομένα που δείχνουν επερχόμενη εκλογική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να αλλάξουν. Κατόπιν θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτό το κόμμα και κυρίως πόσο επιτυχώς θα ανταποκριθεί στην ιστορική πρόκληση διακυβέρνησης/χειρισμού μεγίστων αποφάσεων που όπως δείχνουν τα πράγματα προτίθεται να του εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός.

kafeneio-gr.blogspot.com

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ

Προχωρώ με το κρίσιμο ζήτημα της Ασφάλειας.
Στρατηγικός μας στόχος ο σεβασμός του συνταγματικά προστατευόμενου δικαιώματος στην ασφάλεια κάθε ανθρώπου στην Ελληνική Επικράτεια. Η πρόληψη, η αποτροπή και η δίωξη του εγκλήματος σήμερα απαιτούν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, με σύγχρονη οργάνωση και εξοπλισμό, υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και αξιοκρατική- εξορθολογισμένη κατανομή ρόλων και αρμοδιοτήτων. Απαιτούν ακόμη πλήρη αξιοποίηση των ικανοτήτων, της κατάρτισης και εξειδίκευσης των ανθρώπινου δυναμικού που στελεχώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες.
• Επαναπροσανατολισμός της αντεγκληματικής στρατηγικής, αξιοποίηση σύγχρονων μεθόδων πρόληψης και καταστολής της εγκληματικότητας, με σεβασμό στα συνταγματικά δικαιώματα και αποφυγή επικοινωνιακών -αναποτελεσματικών επιχειρήσεων εναντίον αδύναμων κοινωνικών ομάδων.
• Εκσυγχρονισμός και εκδημοκρατισμός των Σωμάτων Ασφαλείας, με κατοχύρωση των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας.
• Επιλογή της Ηγεσίας των Σωμάτων Ασφαλείας με σύγχρονες, δημοκρατικές- αξιοκρατικές διαδικασίες, που θα βασίζονται στα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα τους και θα εγκρίνονται από αρμόδια διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή, που θα στηρίζει και θα ελέγχει το έργο τους.
• Ενίσχυση της πραγματικής αποστολής της αστυνομίας, που είναι η προστασία του πολίτη.
• Απαγόρευση της οπλοφορίας κατά την αστυνόμευση διαδηλώσεων και συλλαλητηρίων. Διάλυση των Μ.Α.Τ.- Υ.Μ.Ε.Τ. και απαγόρευση χρησιμοποίησης άλλων ειδικών δυνάμεων για την καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων. Ένταξη των ειδικών μονάδων στα αστυνομικά τμήματα, με ταυτόχρονη δημιουργία υπηρεσιών αντιμετώπισης κρίσεων (φυσικές καταστροφές, ακραία εγκληματικότητα και βία). Άμεση απόσυρση απαγορευμένων- επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία χημικών και υλικών.
• Αξιοκρατικές διαδικασίες ένταξης- πρόσληψης σε όλους τους κλάδους των Σωμάτων Ασφαλείας. Υποχρεωτικότητα Πανελλαδικών Εξετάσεων/Α.Σ.Ε.Π.
• Διαρκής θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση του προσωπικού των Σωμάτων Ασφαλείας, σύμφωνα με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους και τις υψηλές απαιτήσεις της ασφάλειας και της πολιτικής προστασίας.
• Καθιέρωση αντικειμενικού συστήματος κρίσεων και προαγωγών, χωρίς κομματικά κριτήρια και πελατειακές σχέσεις
• Διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων αστυνόμευσης από την προανακριτική λειτουργία και από την υποβοηθητική προς τη Δικαιοσύνη αρμοδιότητα. Στελέχωση της Δικαστικής Αστυνομίας.
Ως προς τη Δημόσια Διοίκηση και τις Σχέσεις Κράτους και Πολίτη- Κοινωνίας
Στρατηγικός μας στόχος είναι η δημόσια διοίκηση και το Δημόσιο συνολικά να υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες και το δημόσιο συμφέρον.
Ταυτόχρονα η καταπολέμηση της διαφθοράς και ο κοινωνικός έλεγχος αποτελούν κρίσιμες προτεραιότητες.
• Εμπέδωση κλίματος ασφάλειας και προστασίας των εργαζομένων. Καμία απόλυση στο Δημόσιο Τομέα, παρά μόνο σε περιπτώσεις βαρέων πειθαρχικών και ποινικών παραπτωμάτων, που επισύρουν την ποινή της απόλυσης κατά το Πειθαρχικό Δίκαιο.
• Απομάκρυνση των εστιών διαφθοράς και πολιτικής παρέμβασης στη δημόσια διοίκηση, που υπονομεύουν τις προσπάθειες και τις δυνατότητες της πλειονότητας όσων εργάζονται με αφοσίωση και ευσυνειδησία στον δημόσιο τομέα. (λχ. απομάκρυνση της στρατιάς υψηλόμισθων συμβούλων και των διορισμένων γενικών διευθυντών).
• Καμία χάραξη κρατικής πολιτικής χωρίς την συμμετοχή, τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην εκτέλεση, των ενδιαφερομένων- επηρεαζομένων- αρμόδιων φορέων ή συλλογικοτήτων. (λχ. ρυθμίσεις για την αναπηρία χωρίς τους αντίστοιχους φορείς, μεταναστευτική πολιτική χωρίς μεταναστευτικές οργανώσεις, κινήματα στήριξης, την Ύπατη Αρμοστία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, ασφάλεια χωρίς τους συλλογικούς φορείς των σωμάτων ασφαλείας και των κινημάτων πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών κοκ).
• Διαμόρφωση – αναθεώρηση των οργανογραμμάτων με συλλογικές διαδικασίες σε όλους του κλάδους, φορείς και επίπεδα της Δημόσιας διοίκησης και πιστή τήρησή τους. Έλεγχος όλων των διαδικασιών από εργαζόμενους και πολίτες.
• Κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων που θα προκύψουν από τα νέα οργανογράμματα, για την εξασφάλιση επαρκούς πολιτιστικής, εκπαιδευτικής, ιατροφαρμακευτικής, νοσηλευτικής- νοσοκομειακής κάλυψης και ακώλυτης συγκοινωνιακής πρόσβασης σε κάθε σημείο της Επικράτειας. Καμία πρόσληψη εκτός Α.Σ.Ε.Π.
• Εφαρμογή και εκτέλεση όλων των αποφάσεων της Διοίκησης και της Δικαιοσύνης. Διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου για την κατάργηση δυνατότητας καταχρηστικής συμπεριφοράς της Διοίκησης, προς αποφυγή εφαρμογής της νομοθεσίας και των εκτελεστών αποφάσεων.
• Διαρκής επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού για την εύρυθμη – αποτελεσματική και αξιοκρατική λειτουργία της κρατικής μηχανής καθώς και για την κάλυψη των αναγκών του πολίτη.
• Αναλυτικό «πόθεν έσχες» ιδίως στις υπηρεσίες που διαχειρίζονται χρηματοδοτικά προγράμματα και σχέσεις με το κοινό.
• Δημιουργία ειδικού τμήματος Οικονομικού Ελέγχου για τον έλεγχο και την καταπολέμηση της «παράνομης εργασίας» και της εισφοροδιαφυγής.
• Πλήρης Μηχανοργάνωση και Διασύνδεση των Δημοσίων Υπηρεσιών σε ολόκληρη την Επικράτεια.
Εν όψει της προβλεπόμενης δυνατότητας αναθεώρησης του Συντάγματος, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ θα επιδιώξει μια ουσιαστική αναθεωρητική διαδικασία με στόχο την ενίσχυση της συνταγματικής προστασίας:
 Των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών, της διαφάνειας στις προμήθειες, στα- δημόσια έργα και στα ΜΜΕ, του ιστορικού, αρχαιολογικού, οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος και του δημόσιου πλούτου.
Στα δημόσιο αγαθά συμπεριλαμβάνονται αυτονόητα και οι συχνότητες εκπομπής ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Θέσπιση πλαισίου για την οριστική αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Υποχρεωτική καταβολή χρηματικής εισφοράς από ιδιώτες στους οποίους παραχωρείται η χρήση των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων. Ενίσχυση της συνταγματικής προστασίας του δικαιώματος στην αντικειμενική ενημέρωση και στην ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε αυτήν. Θεσμοθέτηση αντίστοιχων υποχρεώσεων των φορέων ενημέρωσης.
 Των κοινωνικών δικαιωμάτων, με ιδιαίτερη έμφαση στην εξασφάλιση και- προστασία της αξιοπρεπούς διαβίωσης με αξιοπρεπείς αποδοχές. Συνταγματική κατοχύρωση των ευρωπαϊκού και διεθνούς κεκτημένου προστασίας των δικαιωμάτων αυτών. Προστασία της Εργασίας, της πλήρους απασχόλησης, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ρυθμιστικών κανόνων.
 Της αποκατάστασης του Κοινωνικού Κράτους και την καθολική δωρεάν- παροχή όλων των υπηρεσιών του στους πολίτες. Ειδικότερα, την επαναρτίωση των αποθεματικών του Ασφαλιστικού Συστήματος βάσει ενός συνταγματικά δεσμευτικού σχεδίου.
 Την Συνταγματική θωράκιση της Ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και της- Διάκρισης των Εξουσιών. Κατάργηση της διαδικασίας διορισμού της Ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την Εκτελεστική Εξουσία (άρθρο 90 Συντάγματος).
 Την Συνταγματική πρόβλεψη υποχρεωτικού κοινοβουλευτικού ελέγχου σε- κάθε δημόσια δαπάνη, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων απορρήτων δαπανών και ειδικών λογαριασμών
Κύριοι εκπρόσωποι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες ,
Εάν κάνω μία σύντομη επιτομή των τελευταίων αρκετών χρόνων στη σχέση κράτους και κοινωνίας θα διαπιστώσω ότι όλες οι προσχηματικές προσπάθειες βελτίωσης, κατέληξαν σε εκτρωματικά αποτελέσματα.
Θυμίζω τον εκσυγχρονισμό της δεκαετίας του 90.
Κατέληξε σε έναν βαθιά αντιλαϊκό τεχνοκρατισμό, με αναπόσπαστο συστατικό τα τεραστίου μεγέθους σκάνδαλα και τη δαιδαλώδη διαπλοκή.
Θυμίζω την πολυδιαφημισμένη επανίδρυση του κράτους της Νέας Δημοκρατίας.
Κατέληξε σε έναν ερασιτεχνικό τεχνοκρατισμό, με αναπόσπαστο συστατικό επίσης τα τεραστίου μεγέθους σκάνδαλα και τη μετατροπή των νταβατζήδων σε ισότιμο και απαραίτητο σύμμαχο.
Θυμίζω τέλος την τραγικότερη όλων των κυβερνήσεων, διακυβέρνηση της τελευταίας διετίας που μετέτρεψε την Ελλάδα σε προτεκτοράτο και το λαό μας σε λεηλατημένο ιθαγενή.
Είναι όλη αυτή η λιτανεία της οικογενειοκρατίας, της διαπλοκής, της μίζας, της κόμπρας, του ξεπουλήματος, της αποανάπτυξης, της φτωχοποίησης του λαού μας, που σήμερα θρασύτατα και ανερυθρίαστα διεκδικούν να σώσουν τον ελληνικό λαό από το βαθύ και λασπώδη γκρεμό που τον παράχωσαν στην κυριολεξία.
Απέναντι σε αυτή τη γλοιώδη και δύσοσμη λιτανεία, ένας άλλος κόσμος.
Ο κόσμος της αριστεράς, της εργασίας, των κινημάτων, της δημοκρατίας, της διαφάνειας.
Ο κόσμος του μέλλοντος απέναντι σε ένα παρελθόν οδυνηρό και επονείδιστο.

Γιατί ψηφίζει ο πολίτης αριστερά...

Toυ Νίκου Κοτζιά.

Η αριστερά, και ιδιαίτερα ο Σύριζα, δέχεται μια ισχυρότατη επίθεση που αποσκοπεί στο να αποτραπεί η υπερψήφισή του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αριστερά έχει σειρά αδυναμιών, κενών, αντιφάσεων που την εμποδίζουν να προσελκύσει ακόμα περισσότερο κόσμο. Τίθεται όμως, ένα πραγματικό ερώτημα που οφείλει ο καθένας να το απαντήσει: γιατί παρά τις πραγματικές αδυναμίες της αριστεράς, και ιδιαίτερα του Σύριζα, το εκλογικό σώμα τείνει να τον προτιμήσει και να το καταστήσει πρώτη ή δεύτερη δύναμη; Γιατί σκέφτεται ακόμα και να δώσει στην αριστερά κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα μέσα από ορισμένα πολιτικά παραδείγματα.
Πρώτον, ορθώς -κατά τη γνώμη μου- λέγεται ότι ο Σύριζα δεν έχει το κάλλιστο προεκλογικό πρόγραμμα. Παρόλα αυτά αυξάνει συνεχώς την εκλογική του δύναμη. Ο λόγος είναι ότι ο Σύριζα παρά τις αδυναμίες και τα κενά του, εννοεί όσα λέει και η στόχευσή του ξεκινά από ότι εκείνος θεωρεί ως ανάγκες του λαού. Αυτό είναι στα υπέρ του, ακόμα και αν δεν συμφωνεί κανείς με πολλές προγραμματικές του θέσεις. Ο λαός γνωρίζει ότι τα τάχα καλύτερα επεξεργασθέντα προγράμματα των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν ως αφετηρία τις άμεσες ανάγκες των πολιτών. Επιπλέον γνωρίζει ότι τα φιλολαϊκά στοιχεία που διεκήρυτταν τα προγράμματά τους ήταν για το θεαθήναι και όχι προς εφαρμογή. Είναι, λοιπόν, λογικό, να εξάγει το εκλογικό σώμα το συμπέρασμα ότι το κύριο δεν είναι η «επάρκεια» των προγραμμάτων, που είναι αναγκαίο να υπάρχει, αλλά τα κριτήρια διαμόρφωσής και η θέληση υλοποίησης τους.
       Δεύτερον, η αριστερά δεν έχει μόνο ένα μέτριο πρόγραμμα, αλλά αυτό δεν επεκτείνεται σε όλους τους αναγκαίους τομείς. Τα δε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής είναι η αχίλλειος φτέρνα της. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ενώ οι προγραμματικές αδυναμίες και κενά της αριστεράς έχουν μια πιθανότητα να καλυφθούν μέσα στο χρόνο, πιθανόν και όχι, το «πρόγραμμα» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι τα μνημόνια της τρόικας και της διαπλοκής. Από αυτή τη σκοπιά το πιο αδύναμο πατριωτικό, κοινωνικά δίκαιο και δημοκρατικό πρόγραμμα είναι χιλιάδες φορές καλύτερο από ένα καλά επεξεργασμένο θανατηφόρο πρόγραμμα σε βάρος της πατρίδας και της πλειοψηφίας του λαού της.  
            Η αριστερά κατηγορείται, επίσης, τρίτον, ότι μιλά με πολλές διαφορετικές φωνές ταυτόχρονα. Ότι δεν έχει, δηλαδή, συνεκτικότητα στο λόγο της. Γεγονός που αντικειμενικά είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα. Όμως, από την άλλη, η κοινωνία γνώρισε τα τελευταία χρόνια την «συνεπή» διφωνία των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Άλλα να λένε προεκλογικά και άλλα μετεκλογικά. Άλλα να υπόσχονται και άλλα να πράττουν. Άλλα να λένε όσο κέρδιζαν στις εκλογές και άλλα μετά την ήττα τους τον Μάιο, όταν ο ίδιος ο λαός έβαλε τον εαυτό του στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Είναι λογικό σε αυτά τα πλαίσια, να προτιμά, έστω και χωρίς ευχαρίστηση, ο λαός την πολυφωνία στην αναζήτηση τρόπου διασφάλισης της σωτηρίας της χώρας παρά τη διγλωσσία που την κατέστρεψε.
           Τέταρτον, δεν είναι λιγότερη η κριτική στην αριστερά για το γεγονός ότι δεν διαθέτει επάρκεια στελεχών και πολύ λιγότερο στελεχών με εμπειρίες. Πράγματι, αρκεί κανείς να παρακολουθήσει μερικά στελέχη του Σύριζα στην τηλεόραση και να αποκτήσει πρόβλημα. Σίγουρα τέτοια άπειρα στελέχη καλό είναι να μείνουν μακριά από τυχόν μελλοντικές κυβερνητικές ευθύνες. Από την άλλη, όμως, ακόμα και το πιο άπειρο στέλεχος που παλεύει να προασπίσει τα δικαιώματα της πατρίδας και των εργαζομένων, είναι προτιμητέο από εκείνα που συνειδητά παραδίδουν τον τόπο σε αλλότρια συμφέροντα και εξυπηρετούν άνομα συμφέροντα.  

πηγη: http://press-gr.blogspot.gr/2012/06/blog-post_1411.html