ΑΠΟ ΤΗ
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ
Η οικονομική κρίση της Eυρωζώνης μετατρέπεται σε κρίση της δημοκρατίας.
Ο εξοστρακισμός της πολιτικής από την αγορά μεταφράζεται στο γεγονός ότι το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα παύει να ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες των πολιτών.
Κυρίως μεταφράζεται στο γεγονός της συνολικής αναντιστοιχίας κράτους και κοινωνίας.
Στην Ελλάδα η πραγματικότητα αυτή έρχεται να επιβαρύνει ένα ήδη ξεπερασμένο πολιτικό σύστημα με συστατικές παθογένειες.
Οι εκτεταμένες δυσλειτουργίες της δημόσιας διοίκησης, ο κομματικός έλεγχος του κράτους που εν πολλοίς ακύρωνε ακόμη και τον πολιτικό ρόλο του κοινοβουλίου μετατρέποντάς τον σε επικυρωτικό, η αποικιοποίηση σοβαρών κρατικών δομών από την κομματική νομενκλατούρα, η πολυσυζητημένη διαφθορά, πολυσυζητημένη όμως για τη βάση της πυραμίδας και όχι για την κρίσιμη αμαρτωλή κορυφή, ήταν τα γηγενή μας χαρακτηριστικά, βαθμιαία και σταδιακά από τη μεταπολίτευση. Σε αυτή την ακριβή περιγραφή, εάν προσθέσει κανείς το επίπεδο διακυβέρνησης των δύο τελευταίων χρόνων, το οποίο χαρακτηρίζεται από συνταγματική εκτροπή, από πλήρη απαξίωση του κοινοβουλίου, από την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, από τη διάλυση της υγείας, της παιδείας και των ασφαλιστικών ταμείων και κυρίως από την σε απόλυτο βαθμό αναντιστοιχία ανάμεσα στη βούληση του λαού μας και τις κρισιμότατες κυβερνητικές επιλογές, οδηγούμαστε σε ένα αδιάσειστο συμπέρασμα : Το βάθος, η ποιότητα και η ένταση της κρίσης καθιστούν απαραίτητο τον επανακαθορισμό της σχέσης της κοινωνίας με το κράτος.
Στη βάση του εκδημοκρατισμού και της διαφάνειας του πολιτικού συστήματος, της αναζωογόνησης και της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα, για τη δημιουργία ενός σύγχρονου θεσμικού εποικοδομήματος.
Στο πλαίσιο αυτό θα αναπτύξω κάποιους βασικούς στρατηγικούς άξονες, οι οποίοι θα συνοδεύονται από τις πρώτες τακτικές κινήσεις της κυβέρνησής μας, της κυβέρνησης της αριστεράς.
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου, μια πολύ σύντομη παρένθεση.
Βρίσκομαι στο πάνελ αυτό με πολύ άξια, έμπειρα και ικανά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά με τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής ομάδας, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχει δώσει ήδη τις πρώτες έμπρακτες εγγυήσεις στο λαό μας, για το ύφος, την ποιότητα και τον προσανατολισμό της διακυβέρνησής μας, θέλω όμως να τονίσω :
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ διαθέτει ένα επιστημονικό, πολιτικό, τεχνοκρατικό αλλά και κινηματικό δυναμικό το οποίο είναι έτοιμο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της πατρίδας μας.
Εάν σε αυτό το εξαιρετικό υλικό προσθέσει κανείς
πρώτον το στρατηγικό μας στόχο που είναι ο ριζικός κοινωνικός, πολιτικός και οικονομικός μετασχηματισμός
δεύτερον τον τρόπο που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε το άλμα αυτό, και ο τρόπος είναι η δημοκρατική διαβούλευση, η κάθετη εκπροσώπηση των κοινωνικών ομάδων,
Τότε έχουμε μπροστά μας ένα μοντέλο λαϊκής διακυβέρνησης με την εξής έννοια :
-Λαϊκής γιατί ο έλεγχος δεν θα είναι μόνον θεσμικός, αλλά αμεσοδημοκρατικός, από τα ζωντανό κίνημα το οποίο θα ελέγχει, θα διαμορφώνει προτάσεις για τους κρίσιμους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας και του δημοσίου συμφέροντος και στο οποίο θα λογοδοτούμε
-Διακυβέρνησης γιατί για να φτάσει κανείς στο στρατηγικό του στόχο απαιτείται πολιτική βούληση, άξιο στελεχιακό δυναμικό που θα υπηρετεί συνεργατικά και διάφανα και επίμονα τους τακτικούς άξονες.
Ξεκινώ με δύο μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχουν ως στρατηγικό στόχο τον πλήρη επαναπροσδιορισμό του πολιτικού συστήματος σε επίπεδο κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
1. Εκδημοκρατισμός και διαφάνεια στη δομή και λειτουργία του πολιτικού συστήματος
• Αποκατάσταση αντιπροσωπευτικότητας του Κοινοβουλίου:
– Θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής με στόχο τη συνταγματική της κατοχύρωση.
– Αναδιαμόρφωση των εκλογικών περιφερειών – ανακατανομή των βουλευτικών εδρών, με στόχο την αντιπροσωπευτική, ισότιμη και δημοκρατική εκπροσώπηση των πολιτών.
• Πλήρης αναμόρφωση του Συνταγματικού Πλαισίου Λογοδοσίας και Ποινικής Ευθύνης των μελών της Κυβέρνησης (Κατάργηση του καθεστώτος του νόμου περί ευθύνης υπουργών και ιδιαίτερα των διατάξεων που παραβιάζουν την ισονομία και την ισοπολιτεία, καθιερώνοντας ειδικά προνόμια και σύντμηση χρόνου παραγραφής ποινικών αδικημάτων των μελών της Κυβέρνησης. Καθιέρωση θεσμικού πλαισίου που θα βάλει τέρμα στην ατιμωρησία των ποινικών αδικημάτων του πολιτικού προσωπικού)
• Αναμόρφωση της διαδικασίας άρσης της βουλευτικής ασυλίας: η βουλευτική ασυλία δικαιολογείται μόνον για την προστασία των βουλευτών στην κατά συνείδηση άσκηση των καθηκόντων τους και δεν μπορεί να μετατρέπεται σε μηχανισμό υπόθαλψης για ποινικά αδικήματα.
• Ενίσχυση της συνταγματικής κατοχύρωσης και προστασίας των δημοσίων αγαθών και κοινωνικών δικαιωμάτων (παιδεία, υγεία, περιβάλλον, κοινωνική πρόνοια).
• Αποτελεσματική προστασία και κοινωνικά επωφελής αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και ιδιοκτησίας και των φυσικών πόρων- φυσικού και ορυκτού πλούτου.
• Άμεση έναρξη διαβούλευσης για το διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας.
• Αναμόρφωση του κανονισμού της Βουλής με διεύρυνση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων και δυνατοτήτων των Επιτροπών και των βουλευτών. Δικαίωμα της μειοψηφίας να προκαλεί τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών. Ενίσχυση της νομοθετικής πρωτοβουλίας των βουλευτών και των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Έγκριση από τη Βουλή του πλαισίου και της γενικής κατεύθυνσης για την παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους λοιπούς διεθνείς οργανισμούς και καθιέρωση υποχρεωτικής ενημέρωσης της Βουλής. Κατάργηση του προνομίου της κυβέρνησης να εισάγει νομοσχέδια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος χωρίς αυξημένη πλειοψηφία.
• Επανίδρυση του Γραφείου Παρακολούθησης και Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού με επαρκές προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, με ανεξαρτησία απέναντι στην κυβέρνηση, και υπαγωγή του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων.
• Ανάθεση σε διακομματικές επιτροπές της Βουλής της εποπτείας νευραλγικής σημασίας υπηρεσιών, όπως η Ελληνική Στατιστική Αρχή, των Υπηρεσιών Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας, της Ε.Υ.Π. κ.α. Πρόσβαση και ενημέρωση του Κοινοβουλίου σε κάθε, εν ευρεία εννοία, δημόσια αρχή και υπηρεσία.
• Τήρηση της διαδικασίας δημοσιοποίησης του «πόθεν έσχες» και κάθε μορφής χρηματικής ή άλλης ενίσχυσης από κάθε πηγή προς υποψηφίους, κόμματα και συνδυασμούς σε οποιαδήποτε διαδικασία ανάδειξης αιρετών αντιπροσώπων σε δημόσιες θέσεις και δημόσια λειτουργήματα.
• Συνολική επανεξέταση και εξορθολογισμός του πλαισίου επιστημονικής, διοικητικής και οικονομικής υποστήριξης του έργου των βουλευτών, ώστε να εξασφαλίζεται η ανεξάρτητη, απρόσκοπτη και αποτελεσματική επιτέλεση των θεσμικού τους ρόλου.
• Κατάργηση της διπλής σύνταξης των βουλευτών με επιλογή ενός ασφαλιστικού φορέα.
2. Εκδημοκρατισμός, διαφάνεια και πραγματική αποκέντρωση της δημόσιας διοίκησης, ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης
• Καθιέρωση της απλής αναλογικής για την εκλογή δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων.
• Εξασφάλιση ελάχιστων εγγυημένων σταθερών εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τη γενική φορολογία με απευθείας και αυτόματη μεταφορά τους στα ταμεία της (;*).
• Οργανωτική ανασυγκρότηση προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της αναπτυξιακής λειτουργίας της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης και της αποτελεσματικής εξυπηρέτησης των αναγκών των τοπικών κοινωνιών.
• Καθιέρωση συμμετοχικών διαδικασιών στην κατάρτιση, υλοποίηση και τον έλεγχο των προϋπολογισμών της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης (συμμετοχικός προϋπολογισμός).
• Καθιέρωση της δυνατότητας να προκαλούνται με λαϊκή πρωτοβουλία δεσμευτικά δημοψηφίσματα σε όλα τα επίπεδα τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, για υποθέσεις μείζονος τοπικής σημασίας.
Ο εξοστρακισμός της πολιτικής από την αγορά μεταφράζεται στο γεγονός ότι το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα παύει να ικανοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες των πολιτών.
Κυρίως μεταφράζεται στο γεγονός της συνολικής αναντιστοιχίας κράτους και κοινωνίας.
Στην Ελλάδα η πραγματικότητα αυτή έρχεται να επιβαρύνει ένα ήδη ξεπερασμένο πολιτικό σύστημα με συστατικές παθογένειες.
Οι εκτεταμένες δυσλειτουργίες της δημόσιας διοίκησης, ο κομματικός έλεγχος του κράτους που εν πολλοίς ακύρωνε ακόμη και τον πολιτικό ρόλο του κοινοβουλίου μετατρέποντάς τον σε επικυρωτικό, η αποικιοποίηση σοβαρών κρατικών δομών από την κομματική νομενκλατούρα, η πολυσυζητημένη διαφθορά, πολυσυζητημένη όμως για τη βάση της πυραμίδας και όχι για την κρίσιμη αμαρτωλή κορυφή, ήταν τα γηγενή μας χαρακτηριστικά, βαθμιαία και σταδιακά από τη μεταπολίτευση. Σε αυτή την ακριβή περιγραφή, εάν προσθέσει κανείς το επίπεδο διακυβέρνησης των δύο τελευταίων χρόνων, το οποίο χαρακτηρίζεται από συνταγματική εκτροπή, από πλήρη απαξίωση του κοινοβουλίου, από την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, από τη διάλυση της υγείας, της παιδείας και των ασφαλιστικών ταμείων και κυρίως από την σε απόλυτο βαθμό αναντιστοιχία ανάμεσα στη βούληση του λαού μας και τις κρισιμότατες κυβερνητικές επιλογές, οδηγούμαστε σε ένα αδιάσειστο συμπέρασμα : Το βάθος, η ποιότητα και η ένταση της κρίσης καθιστούν απαραίτητο τον επανακαθορισμό της σχέσης της κοινωνίας με το κράτος.
Στη βάση του εκδημοκρατισμού και της διαφάνειας του πολιτικού συστήματος, της αναζωογόνησης και της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα, για τη δημιουργία ενός σύγχρονου θεσμικού εποικοδομήματος.
Στο πλαίσιο αυτό θα αναπτύξω κάποιους βασικούς στρατηγικούς άξονες, οι οποίοι θα συνοδεύονται από τις πρώτες τακτικές κινήσεις της κυβέρνησής μας, της κυβέρνησης της αριστεράς.
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου, μια πολύ σύντομη παρένθεση.
Βρίσκομαι στο πάνελ αυτό με πολύ άξια, έμπειρα και ικανά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά με τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής ομάδας, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχει δώσει ήδη τις πρώτες έμπρακτες εγγυήσεις στο λαό μας, για το ύφος, την ποιότητα και τον προσανατολισμό της διακυβέρνησής μας, θέλω όμως να τονίσω :
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ διαθέτει ένα επιστημονικό, πολιτικό, τεχνοκρατικό αλλά και κινηματικό δυναμικό το οποίο είναι έτοιμο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της πατρίδας μας.
Εάν σε αυτό το εξαιρετικό υλικό προσθέσει κανείς
πρώτον το στρατηγικό μας στόχο που είναι ο ριζικός κοινωνικός, πολιτικός και οικονομικός μετασχηματισμός
δεύτερον τον τρόπο που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε το άλμα αυτό, και ο τρόπος είναι η δημοκρατική διαβούλευση, η κάθετη εκπροσώπηση των κοινωνικών ομάδων,
Τότε έχουμε μπροστά μας ένα μοντέλο λαϊκής διακυβέρνησης με την εξής έννοια :
-Λαϊκής γιατί ο έλεγχος δεν θα είναι μόνον θεσμικός, αλλά αμεσοδημοκρατικός, από τα ζωντανό κίνημα το οποίο θα ελέγχει, θα διαμορφώνει προτάσεις για τους κρίσιμους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας και του δημοσίου συμφέροντος και στο οποίο θα λογοδοτούμε
-Διακυβέρνησης γιατί για να φτάσει κανείς στο στρατηγικό του στόχο απαιτείται πολιτική βούληση, άξιο στελεχιακό δυναμικό που θα υπηρετεί συνεργατικά και διάφανα και επίμονα τους τακτικούς άξονες.
Ξεκινώ με δύο μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχουν ως στρατηγικό στόχο τον πλήρη επαναπροσδιορισμό του πολιτικού συστήματος σε επίπεδο κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
1. Εκδημοκρατισμός και διαφάνεια στη δομή και λειτουργία του πολιτικού συστήματος
• Αποκατάσταση αντιπροσωπευτικότητας του Κοινοβουλίου:
– Θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής με στόχο τη συνταγματική της κατοχύρωση.
– Αναδιαμόρφωση των εκλογικών περιφερειών – ανακατανομή των βουλευτικών εδρών, με στόχο την αντιπροσωπευτική, ισότιμη και δημοκρατική εκπροσώπηση των πολιτών.
• Πλήρης αναμόρφωση του Συνταγματικού Πλαισίου Λογοδοσίας και Ποινικής Ευθύνης των μελών της Κυβέρνησης (Κατάργηση του καθεστώτος του νόμου περί ευθύνης υπουργών και ιδιαίτερα των διατάξεων που παραβιάζουν την ισονομία και την ισοπολιτεία, καθιερώνοντας ειδικά προνόμια και σύντμηση χρόνου παραγραφής ποινικών αδικημάτων των μελών της Κυβέρνησης. Καθιέρωση θεσμικού πλαισίου που θα βάλει τέρμα στην ατιμωρησία των ποινικών αδικημάτων του πολιτικού προσωπικού)
• Αναμόρφωση της διαδικασίας άρσης της βουλευτικής ασυλίας: η βουλευτική ασυλία δικαιολογείται μόνον για την προστασία των βουλευτών στην κατά συνείδηση άσκηση των καθηκόντων τους και δεν μπορεί να μετατρέπεται σε μηχανισμό υπόθαλψης για ποινικά αδικήματα.
• Ενίσχυση της συνταγματικής κατοχύρωσης και προστασίας των δημοσίων αγαθών και κοινωνικών δικαιωμάτων (παιδεία, υγεία, περιβάλλον, κοινωνική πρόνοια).
• Αποτελεσματική προστασία και κοινωνικά επωφελής αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και ιδιοκτησίας και των φυσικών πόρων- φυσικού και ορυκτού πλούτου.
• Άμεση έναρξη διαβούλευσης για το διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας.
• Αναμόρφωση του κανονισμού της Βουλής με διεύρυνση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων και δυνατοτήτων των Επιτροπών και των βουλευτών. Δικαίωμα της μειοψηφίας να προκαλεί τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών. Ενίσχυση της νομοθετικής πρωτοβουλίας των βουλευτών και των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Έγκριση από τη Βουλή του πλαισίου και της γενικής κατεύθυνσης για την παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους λοιπούς διεθνείς οργανισμούς και καθιέρωση υποχρεωτικής ενημέρωσης της Βουλής. Κατάργηση του προνομίου της κυβέρνησης να εισάγει νομοσχέδια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος χωρίς αυξημένη πλειοψηφία.
• Επανίδρυση του Γραφείου Παρακολούθησης και Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού με επαρκές προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, με ανεξαρτησία απέναντι στην κυβέρνηση, και υπαγωγή του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων.
• Ανάθεση σε διακομματικές επιτροπές της Βουλής της εποπτείας νευραλγικής σημασίας υπηρεσιών, όπως η Ελληνική Στατιστική Αρχή, των Υπηρεσιών Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας, της Ε.Υ.Π. κ.α. Πρόσβαση και ενημέρωση του Κοινοβουλίου σε κάθε, εν ευρεία εννοία, δημόσια αρχή και υπηρεσία.
• Τήρηση της διαδικασίας δημοσιοποίησης του «πόθεν έσχες» και κάθε μορφής χρηματικής ή άλλης ενίσχυσης από κάθε πηγή προς υποψηφίους, κόμματα και συνδυασμούς σε οποιαδήποτε διαδικασία ανάδειξης αιρετών αντιπροσώπων σε δημόσιες θέσεις και δημόσια λειτουργήματα.
• Συνολική επανεξέταση και εξορθολογισμός του πλαισίου επιστημονικής, διοικητικής και οικονομικής υποστήριξης του έργου των βουλευτών, ώστε να εξασφαλίζεται η ανεξάρτητη, απρόσκοπτη και αποτελεσματική επιτέλεση των θεσμικού τους ρόλου.
• Κατάργηση της διπλής σύνταξης των βουλευτών με επιλογή ενός ασφαλιστικού φορέα.
2. Εκδημοκρατισμός, διαφάνεια και πραγματική αποκέντρωση της δημόσιας διοίκησης, ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης
• Καθιέρωση της απλής αναλογικής για την εκλογή δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων.
• Εξασφάλιση ελάχιστων εγγυημένων σταθερών εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τη γενική φορολογία με απευθείας και αυτόματη μεταφορά τους στα ταμεία της (;*).
• Οργανωτική ανασυγκρότηση προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της αναπτυξιακής λειτουργίας της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης και της αποτελεσματικής εξυπηρέτησης των αναγκών των τοπικών κοινωνιών.
• Καθιέρωση συμμετοχικών διαδικασιών στην κατάρτιση, υλοποίηση και τον έλεγχο των προϋπολογισμών της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης (συμμετοχικός προϋπολογισμός).
• Καθιέρωση της δυνατότητας να προκαλούνται με λαϊκή πρωτοβουλία δεσμευτικά δημοψηφίσματα σε όλα τα επίπεδα τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, για υποθέσεις μείζονος τοπικής σημασίας.
Καροτσάκι μεταφοράς θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ύψος ΄του μισθού και της σύνταξης των βουλευτών δεν μας τα λένε πολύ καθαρά. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.