Στις φετινές εκδηλώσεις του Δημοτικού Ωδείου Μοσχάτου, μία βραδιά έκλεψε την παράσταση. Όχι τόσο για την εξαιρετική ποιότητα της εκτέλεσης, αφού ομολογουμένως όλες οι εκδηλώσεις των μαθητών του Δημοτικού Ωδείου ήταν εξαιρετικού επιπέδου, αλλά, κυρίως, για τα σημειολογικά χαρακτηριστικά της. Μετά από πολλά χρόνια το Δημοτικό Ωδείο Μοσχάτου έχει την ευτυχία να δημιουργήσει μια παιδική χορωδία που για όποιους είχαν την χαρά να την απολαύσουν, «ειδικούς» και μη, αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, τα παιδιά και οι έφηβοι του Μοσχάτου τραγούδησαν πολυφωνικά τραγούδια από πολλές περιοχές του κόσμου, με εξαιρετική καλλιτεχνική ακρίβεια και συναίσθημα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Αυτό που ήταν πιο σημαντικό είναι η χαρά του τραγουδιού που ήταν αποτυπωμένη στα πρόσωπα των παιδιών αλλά και η συγκίνηση των παρισταμένων που εκφράστηκε πολλές φορές με παρατεταμένο χειροκρότημα. Σημαντικό ρόλο για αυτή την επιτυχία είχε η επιλογή από τον Διευθυντή του Δημοτικού Ωδείου και το Δήμο, της κυρίας Όλγας Αλεξοπούλου για την διδασκαλία της χορωδίας, η οποία με τον τρόπο της έχει κάνει τα παιδιά να λατρέψουν το μάθημα. Η χορωδία εμφανίστηκε με ιδιαίτερη επιτυχία και στις 8 Μάιου στο Φεστιβάλ Χορωδιών στα πλαίσια του 4ου Συνεδρίου για το παιδικό τραγούδι στη Λυκόβρυση. Με μεγάλη μου λύπη πληροφορήθηκα πως, κανένας από τους υπευθύνους του Δήμου δεν είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει αυτήν την εξαιρετική παρουσία που ταυτόχρονα ήταν και πολιτιστική «διαφήμιση» για το Μοσχάτο. Το χειρότερο, όμως, είναι, ότι ούτε και στην κατάμεστη αίθουσα του Ωδείου στις 16 Ιουνίου παρέστη κανείς. Για μένα αυτό είναι κρίμα, γιατί επί πολλά χρόνια (δεκαετίες), υπήρχε από την πλευρά του Πνευματικού Κέντρου το όνειρο μιας δυναμικής, μαζικής αλλά και καλλιτεχνικά άρτιας παιδικής χορωδίας που έλειπε από το Δήμο μας, και οι υπεύθυνοι από το Δήμο δεν κατάφεραν να τηνπαρακολουθήσουν. Ίσως να μην περίμεναν μια τέτοια εξέλιξη. Εμείς όμως που γνωρίζαμε την συνάδελφο, ήμασταν σίγουροι για το αποτέλεσμα της εργασίας της και δεν θα χάναμε με τίποτα την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μία από τις δύο εκδηλώσεις. Η παιδική χορωδία έχει την ανάγκη για περισσότερη υλική και ηθική υποστήριξη από τους διοικούντες. Προσέξτε την αξίζει πολλά.
Βασίλης Γραβάνης
Καθηγητής Μουσικής
Αγαπητέ φίλε αλλά και συνεργάτη Βασίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ που με τα πολύ καλά σου λόγια, ειδικά εσύ, επί πολλά χρόνια συνεργάτης-μουσικός στο Δημοτικό μας ωδείο, πιστοποιείς προς την τοπική μας κοινωνία τη σημαντική δουλειά που γίνεται στο ωδείο της πόλης μας.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που μια πρόσφατη σχετικά (φετινή) επιλογή μας, η Όλγα Αλεξοπούλου ανέλαβε και σε χρόνο ρεκόρ δημιούργησε αυτό που χρόνια ονειρευόμασταν στην πόλη, μια εξαιρετική παιδική χορωδία. Παρακολούθησα για πρώτη φορά τη εξαιρετική δουλειά της, στην Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Ωδείου μας, όπου πραγματικά εξεπλάγην θετικά. Άμεσως και μάλιστα δημόσια, της πρότεινα, μέρος της δουλειάς της να παρουσιαστεί στην πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση του Δήμου, κάτι όμως που χρονικά δεν ήταν δυνατό. Στη συνέχεια οταν μας γνωστοποίησε την πρόθεση για συμμετοχή στο φεστιβάλ της Λυκόβρυσης ως Πνευματικό κέντρο, αφενός καλύψαμε τα έξοδα του πούλμαν που μετέφερε γονείς και μαθητές, αφετέρου καλύψαμε τα έξοδα για την αγορά t-shirts των παιδιών με το λογότυπο του Δήμου που μας ζήτησε. Ο μόνος λόγος που προσωπικά δεν μπόρεσα να παρεβρεθώ στο φεστιβάλ, ήταν ότι την ίδια ημέρα ένα άλλο τμήμα του πνευματικού κέντρου ( ο όμιλος παραδοσιακών χωρών ), εμφανίζονταν σε εκδήλωση του γειτονικού Δήμου Ρέντη. Όσο δε για τις πρόσφατες καλοκαιρινές εκδηλώσεις του Ωδείου, τις περισσότερες από τις οποίες εγώ αλλά και πολλά μέλη του Δ.Σ παρακολουθήσαμε (Μάτο, Τούμπας κ.λ.π),όντως για σοβαρούς προσωπικούς λόγους δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω. Αυτό όμως δεν σημαίνει τόποτα. Η φετινή πρώτη πετυχημένη χρονιά της Όλγας Αλεξοπούλου και της παιδικής χορωδίας που δημιούργησε μας δίνει τα βάση για να χτίσουμε σημαντικά πράγματα και ασφαλώς θα έχει από το Πνευματικό μας κέντρο κάθε υλική αλλά και ηθική υποστήριξη, όπως άλλοστε είχε από την πρώτη στιγμή.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΥΤΣΗΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
Αγαπητέ φίλε Αντώνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκοπός αυτού του άρθρου ήταν να γνωστοποιήσει, κατά το δυνατόν, στους πολίτες της περιοχής μας, την ύπαρξη, επιτέλους, μιας παιδικής χορωδίας του Δημοτικού Ωδείου, και κατ’ επέκταση του Δήμου, με χαρακτηριστικά, δυνατότητες και προοπτική που για πολλά χρόνια είχαμε να δούμε. Πέρα όμως από το παρόν και το παρελθόν υπάρχει και το μέλλον, το οποίο ως αβέβαιο από τη φύση του, είναι δυνατόν να προκαλέσει αισθήματα που στον ένα πόλο τους βρίσκεται ο φόβος και η απαισιοδοξία και στον άλλο η ελπίδα και η προοπτική. Παρόλο που ζούμε σε χαλεπούς καιρούς, εγώ προσωπικά αποζητάω αλλά και τείνω προς τον δεύτερο πόλο. Για αυτό ακριβώς νιώθω πολύ ικανοποιημένος από την απάντησή σου, η οποία συγκλίνει με την παραπάνω σκέψη. Όσον αναφορά την σημαντική, από κάθε άποψη, δουλειά που γίνεται στο Δημοτικό Ωδείο καθώς και για την θέση του στην τοπική κοινωνία (Μοσχάτου –Ταύρου πλέον) και για τις προοπτικές του, αυτά αποτελούν το θέμα ενός άλλου κειμένου που ίσως να δημοσιευτεί στο μέλλον. Από την άλλη, το άρθρο αυτό δεν είχε στόχο να βάλλει προσωπικά τον Πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου. Ελπίζω ότι μέσα από τις γραμμές του αρχικού κειμένου αυτό να έγινε κατανοητό. Αγαπητέ φίλε Αντώνη δεν ήταν αναγκαίο να παρίστασαι εσύ σε αυτές τις εκδηλώσεις. Εμένα προσωπικά δεν με λύπησε αυτό. Υπάρχουν προσωπικοί λόγοι και υποχρεώσεις που πολλές φορές δεν μας επιτρέπουν, άλλωστε και δεν γίνεται, να βρισκόμαστε σε δύο και τρία μέρη ταυτόχρονα. Αυτό που με στενοχώρησε πραγματικά είναι ότι δεν ήρθε ούτε ένας από το ΔΣ ως εκπρόσωπος του Προέδρου ή έστω κάποιος δημοτικός σύμβουλος. Η υλική στήριξη που αναφέρεις, πράγματι, είναι μία παράμετρος αλλά η ηθική και προσωπική στήριξη είναι κάτι άλλο. Και δεν μιλώ για εσένα προσωπικά που γνωρίζω το ενδιαφέρον σου, το οποίο είναι εμφανές και στο σημερινό σου κείμενο, αλλά για όλους όσους είναι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, υπεύθυνοι ή σχετίζονται με αυτή την προσπάθεια. Πρέπει να στηριχθεί με όλες μας τις δυνάμεις γιατί αξίζει πολλά. Κλείνοντας, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτή τη δημόσια δήλωση στήριξης για την παιδική χορωδία, που είναι και αυτή τμήμα του μέλλοντος αλλά και του πολιτιστικού στίγματος του νέου Δήμου. Τα παιδιά και οι γονείς που θα την διαβάσουν θα ικανοποιηθούν πολύ. Εγώ πάντως για το μέλλον εξακολουθώ και θέλω “λίγο” περισσότερα.
Φιλικά
Βασίλης Γραβάνης
Καθηγητής Μουσικής