Καταγγελία
«Με ποιο δικαίωμα σε ρωτώμου κλείνεις την πόρτα»
Ιφιγ. Μετόχη, Δύο κόσμοι
Τελικά φαίνεται ότι στο Μοσχάτο πρέπει να αρχίσουμε να διεκδικούμε αυτά που ο υπόλοιπος κόσμος έχει λύσει πριν από αιώνες από την Γαλλική Επανάσταση. Τα δημόσια αγαθά είναι κοινόχρηστα και όλοι οι πολίτες έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε αυτά.
Η επί δεκαετίες άσκηση εκτελεστικής εξουσίας από την ίδια ομάδα στο Δήμο μας, τους έχει οδηγήσει σε πρακτικές καταπάτησης και των βασικών αρχών, παρακάμπτοντας θεσμούς και θεσμικά συλλογικά όργανα και το κυριότερο θεωρούν ότι μπορεί να αποφασίζουν το οτιδήποτε παρά τις νομικές πρόνοιες και δεσμεύσεις.
Εν αρχεί είχαμε την απαράδεκτη απαγόρευση κυκλοφορίας κάποιες ώρες του εικοσιτετραώρου στον πεζόδρομο Θεσσαλονίκης με περίφραξη και καγκελόπορτες.
Στη συνέχεια είχαμε το κλείσιμο με λουκέτα ολόκληρο το εικοσιτετράωρο στο γηπεδάκι μπάσκετ στην γωνία Μεταμορφώσεως και Κωνσταντινουπόλεως με την δικαιολογία ότι μαζεύονταν «παραβατικοί» νεαροί τα βράδια. Το αποτέλεσμα είναι τα παιδιά, που την μέρα έπαιζαν εκεί, να παίζουν στο δρόμο μπροστά στο κλειστό γήπεδο με κίνδυνο τραυματισμού τους.
Το αίσθημα ασφάλειας είναι και αυτό δικαίωμα του πολίτη, που το κράτος πρέπει να εξασφαλίζει, όχι όμως μετατρέποντας το Μοσχάτο μας σε σιδερόφραχτη περιοχή, όπου η πρόσβαση, η απόλαυση των κοινόχρηστων δημόσιων αγαθών θα είναι υπό περιορισμό.
ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΠΙΛΙΝΗΣ
2/9/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου